5x door klassieke muziek geïnspireerde Franse chansons
Radiohead kopieerde Chopin, Lady Gaga stal van Bach, Sting gebruikte muziek van Prokofiev en ook Lana del Rey, Bright Eyes, Muse en vele andere hedendaagse popartiesten gebruiken nog altijd elementen van klassieke werken in hun muziek. Ook Franse chanteurs en chanteuses waagden zich aan de composities van componisten als Brahms, Satie en Beethoven. Soms pakte dat grandioos uit, soms wat minder en soms draaide een componist zich om in zijn graf.
Wij zochten een vijftal chansons, gebaseerd op klassieke werken, en het verhaal erachter voor je op. Luister, geniet óf huiver.
Door: Tess van der Zwet
1. Charlotte et Serge Gainsbourg – Lemon Incest
Gainsbourg groeide op met klassieke muziek: zijn vader was een enorm Chopin-fan en waarschijnlijk was dat ook de reden dat Serge jarenlang een foto van de componist op zijn piano had staan. Omdat de huidige popmuziek vrij weinig te maken leek te hebben met de klassieke muziek van weleer, besloot de zanger elementen van oude werken in zijn chansons te verwerken. Zo ook van Chopin, waaronder Étude Op. 10, No. 3, oftewel Tristesse. Wat zou hij ervan gevonden worden dat zijn muziekstuk 150 jaar later gesampled zou worden door hét enfant terrible van de Franse muziek in een controversieel nummer over een wel heel bijzondere vader-dochterrelatie, Lemon Incest, genaamd?
2. Yves Montand – Quand tu dors près de moi
Françoise Sagan, de grote Franse Nouvelle Vague-schrijfster die op 18-jarige leeftijd de internationale bestseller en klassieker Bonjour Tristesse schreef, droeg de titel van haar vierde roman uit 1959 op aan Duitse componist Johannes Brahms. Nog geen twee jaar na publicatie werd het boek in Amerika verfilmd met een onuitstaanbaar charmante Yves Montand in de hoofdrol. Sagan zelf schreef de tekst voor het nummer dat Montand zou zingen, gebaseerd op Brahms Symphony No. 3 in F Major Op. 90, met als titel Quand tu dors près de moi. Klassieke schoonheid Dalida zong het nummer ook en dezelfde wals werd gebruikt door onder meer Gainsbourg (in Birkin’s Baby in Babylon), Frank Sinatra (in Take my love) en Carlos Santana (in Love of my life).
- Klik hier voor een uitvoering van het origineel en beluister hieronder Montands versie.
https://www.youtube.com/watch?v=KKl_FA3gCgo%20
2. Arthur H & Feist – La chanson de Satie
De titel verraadt de inspiratiebron van de Franse Arthur H en de Canadese Feist direct, maar toch zullen vele Satie-liefhebbers op het eerste gehoor de oorsprong van deze sensuele tango niet kunnen vermoeden. Pas zodra Arthur en Leslie in het couplet de eerste melodielijn volgen, komt de ware aard van het nummer boven. Een regelrechte ode aan de schoonheid van de muziek van Satie. En ongetwijfeld ook een beetje aan de liefde. Een geslaagde kruisbestuiving tussen twee muziekwerelden, als je het ons vraagt.
- Klik hier voor een uitvoering van het origineel en beluister hieronder de versie van Arthur H en Feist.
4. Michel Sardou – Beethoven
Tja, je kunt soms ook de plank finaal misslaan. Hoewel dat oordeel natuurlijk volledig van smaak afhankelijk is, durven wij toch wel te zeggen dat Sardou en zijn team bij het maken van het album Hors format in 2006 de kolder in de kop moeten hebben gehad. Sardou wil overduidelijk met zijn tijd mee, maar niet zonder het verleden uit het oog te verliezen. Uit die gedachte moet Beethoven zijn ontstaan, een nummer gebaseerd op het werk van de Duitse componist en pianist die we al 190 jaar moeten missen. Best is het niet. Een hysterisch gillende gitaar, overdadige strijkers en dan ook nog overdreven aangezette vocalen, alvorens de bridge hakkelig en onhandig getimed de vaart uit het toch al onrustige nummer haalt. Laten we het over de video alsjeblieft helemaal niet hebben… Dank u. Sorry, Ludwig!
5. Anne Sylvestre – Lettre ouverte à Elise
Als je de geliefde, klassieke componisten dan toch graag eens voor schut wilt zetten, doe het dan zoals Anne Sylvestre doet. In Lettre ouverte à Elise vraagt ze zich af wie die Elise in vredesnaam is waar Beethoven dat lied voor schreef dat tegenwoordig tot in den treure door elke flapdrop op piano wordt gespeeld. Had Beethoven niet gewoon lekker een pen op kunnen pakken om zijn liefde in woorden op papier te zetten in plaats van zo’n gezapig nummer te schrijven? Sterker nog: hadden ze elkaar gewoon niet even kunnen bellen? Hoe moeilijk moet dat nu eigenlijk geweest zijn?
- Klik hier voor een uitvoering van het origineel en beluister hieronder Anne Sylvestre.
Nog meer klassieke muziek in chansons? Luister eens naar het album Classique van Dave, Classic van Nana Mouskouri of Les classiques de Gainsbourg: les musiques qui l’ont inspiré, waarop alle klassieke werken staan waar Gainsbourg gedurende zijn carrière gretig elementen uit stal.
Ken jij nog meer chansons die gebaseerd zijn op werken uit de klassieke muziek? Laat het ons hieronder weten!
Et maintenant van Bécaud waarin duidelijk Ravels Bolero naar voren komt en Maurane met Sur une prelude de Bach
ik heb alleen maar grenzeloze bewondering voor de kwaliteit die jullie telkenmale tentoonspreiden.
Hartelijk dank daarvoor.