On vous présente: de finalisten van Concours de la Chanson, deel 2

Op zondag 19 maart vindt in Theater Diligentia, Den Haag de 33e editie van Concours de la Chanson plaats: dé jaarlijkse zoektocht naar artiesten die het aandurven om Franstalig te zingen. Vorig jaar won de piepjonge Maria Pedano, die vervolgens ook bij het RTL-programma Superkids monden deed openvallen. Gaan we dat dit jaar wéér meemaken? Om alvast een inschatting te maken, stellen we de finalisten even aan je voor. Afgelopen week kon je deel 1 al lezen. Vandaag deel 2 met FRAZZ, Thomas Andres en Magali Michaut.

Door Tess van der Zwet

header_Chanson Offensief_FRAZZ

FRAZZ

Dat het chanson met het juiste pas- en meetwerk perfect in een jazzjasje pas, weten we al een tijdje. Zaz bewees het eind 2014 nog met haar album Paris. Ook het jazzkwartet FRAZZ, bestaande uit Wiebke, Erik, Marcel en Karel, brengen het Franse chanson zonder traditionele accordeon, maar mét een jazzy piano, coole bas en swingende latin percussie. Het gevarieerde repertoire van FRAZZ reikt van Serge Gainsbourg tot Yves Montand en van Michel Legrand tot -naturellement- Zaz. Daarnaast is FRAZZ continu op zoek naar onbekende Franse versies van grote jazz-standards, zoals Sonny, de Franse variant op Chers Sunny of Les Eaux de Mars, oorspronkelijke Aguas de Marco van Carlos Jobim.

De klank van het klassieke jazzchanson

Klassieke jazz krijgt een andere draai in het Frans: de tekst speelt immers opeens een cruciale rol. FRAZZ gaat bij ieder chanson opnieuw op zoek naar een eigen jazzy arrangement, met nieuwe akkoorden en verrassende accenten. ‘Bij elk arrangement vinden we het belangrijk de tekst zo goed mogelijk over te brengen en onze eigen klank te vinden: krachtig als het moet, zacht als het kan, mede dankzij de wendbare en expressieve stem van Wiebke. Daarmee hopen we de jury te overtuigen.’

La jazzanaise

‘Als je origineel wilt zijn, heb je natuurlijk geen idool, maar ga je steeds opnieuw voor je eigen interpretatie. Of, zoals Erik het charmant verwoordt: ‘Mijn persoonlijke chansonidool is Wiebke’. Uiteraard heeft ieder bandlid stiekem wel een favoriet. Qua arrangementen bewonderen ze de Canadese jazz-zangeres Stacey Kent, wier Franse platen, net als het FRAZZ-repertoire, een mix van traditionele Franse chansons en (relatief) nieuw talent zijn. ‘Op het gebied van tekst is ons grote voorbeeld, zonder aarzeling, the great Serge Gainsbourg. In de teksten van Gainsbourg gaat het niet alleen om de inhoud, hij speelt ook eindeloos met klanken. Neem bijvoorbeeld de regels uit La Javanaise. Heerlijk toch, al die v’s!’

Vind FRAZZ op hun website of op Youtube.

Magali Michaut

Dat er tussen Katie Melua, Cats on Trees en het Franse chanson nog een hele wereld bestaat, bewijst Magali Michaut. De Franse. in Amsterdam woonachtige singer-songwriter stelt het originele Franse lied bloot aan invloeden uit de folk- en klassieke muziek. Ze studeerde aan het conservatorium van Cergy-Pontoise en speelde in verschillende symfonische orkesten in Parijs, Cambridge, Toronto en Amsterdam. Sinds Magali, naast het bespelen van de viool, zich ook op piano, gitaar en ukelele heeft gestort, is er een wereld van eigen materiaal voor haar open gegaan. Haar debuutalbum Bonjour kwam eind 2015 uit.

Dicht op de huid van de luisteraar

Magali blijft graag dicht bij haar publiek en vindt het belangrijk dat ze haar muziek kan delen met gelijkgestemden. Na een akoestische EP te hebben uitgebracht, wil ze deze dan ook uitbreiden naar een volledig album, met nog meer gelaagde arrangementen. En er zijn meer ambities: ‘Ik wil graag meer huisconcerten organiseren. Bij de mensen thuis spelen is toch de manier om als artiest dichter bij je publiek te komen. Daarnaast hoop ik te groeien als artiest en mijn creativiteit te kunnen blijven stimuleren.’

Als een van haar voorbeelden noemt ze de Québécoise artiest Garou: ‘Zijn stem, zijn podiumpresentatie, zijn energie en de emoties die hij mij kan laten voelen: hij heeft iets speciaals dat ik niet kan, maar ook niet wil uitleggen.’ Het feit dat Magali haar eigen chansons schrijft en het oude met het nieuwe verenigt, kan haar best nog wel eens ver in het Concours brengen…

Vind Magali op Facebook, Twitter, Youtube, Soundcloud en haar website.

Thomas Andres

Er kunnen nooit genoeg singer-songwriters zijn die de zon tevoorschijn toveren met luchtige popliedjes. Daarom kunnen we Concours-kandidaat Thomas Andres goed gebruiken, zeker met de lente op de loer. De 20-jarige singer-songwriter werd in Nederland geboren als zoon van een Franse vader en moeder. Sinds hij op zijn dertiende de gitaar oppakte en een jaar later eigen werk begon te schrijven, zingt hij van zich af in zijn moerstaal. ‘Ik schrijf omdat ik mezelf zo kan uiten, omdat ik het leuk vind, omdat ik me erin verlies en omdat ik wat te zeggen heb.’ Klare taal voor een jonge twintiger, maar zijn Youtube-video’s verraden dan ook een vastberaden muzikant met een neus voor pakkende liedjes.

Leven van schrijven

Leven van wat hij schrijft, is zijn droom: ‘Ik mag dan wel zogenaamd simpele liedjes schrijven; mijn teksten zijn eerlijk en komen recht uit het hart. Mijn muzikale ambitie is om meer te ontdekken en meer mogelijkheden te hebben om mijn sound te ontwikkelen.’ Tot zijn chansonfavorieten rekent hij zowel oude als nieuwe (maar ook alweer ‘gestopte) vertolkers van het Franstalige lied: ‘Stromae en Brel. Voor hun charisma, kracht en prachtige teksten.’

Vind Thomas Andres op Soundcloud en Youtube.

Tickets kopen voor het Concours de la Chanson? Klik dan hier om naar de website van Theater Diligentia te gaan.
We zien je daar!

Comments

comments