De liedjes van juli: van de kozakdans tot een Frans zingende MIKA
Juli: de maand van de overgeproduceerde, dramatische Franse liedjes, lijkt het wel. Je moet ervan houden. Gelukkig zit er ook nog wat moois tussen. Vijf uitschieters. En de rest. Luister hier naar de volledige afspeellijst.
Black M – Sur ma route
Ja hoor, de Franse hiphopgroep Sexion d’Assaut laat weer van zich horen. Niet Maître Gims of Maska dit keer, maar Black M dropt een van de lekkerste nummers van deze zomer. De tekst bespreekt de hobbels in het leven zonder al te veel diepgang, maar dat mag geen spelbreker zijn. Een zomers gitaarintrootje, een jumpy refrein, een dynamische productie met climaxen en sluikreclame voor Spotify. Wat wil je nog meer?
Soviet Suprem – Rideau de fer
Dé balkanmeezinger van 2014. Op festival Mundial werd hij al luidkeels meegezongen en dat mag niemand verbazen. Soviet Suprem nodigt met ‘Rideau de fer’ (of ‘Jabadabadabadai’ in de volksmond) uit tot een kozakkendans, zelfs als je geen flauw benul hebt wat dat inhoudt. Het kan ook prima op een sirtaki.
Keen’V – Certains m’appellent
Volksmuziek hoeft niet oubollig te klinken, bewijst Keen’V. De tekst van ‘Certains m’appellent’ is hartstikke prachtig en belicht een probleem dat zelden het onderwerp van liedjes is tegenwoordig: de eenzaamheid van ouderen. En dat op een wals! Kudos.
MIKA – Boum boum boum
MIKA kent u vast wel. Dat is die jongen die doorbrak met het nummer ‘Grace Kelly’ en wiens stem qua stemgeluid af en toe eng veel op die van Freddy Mercury lijkt (maar dan iets minder goed natuurlijk). Wat niet iedereen weet, is dat Mika half Libanees is en ook enkele jaren in Parijs heeft gewoond. Daarom komt de artiest zo nu en dan met een Frans nummer op de proppen. ‘Boum boum boum’ is inhoudelijk niet grensverleggend, maar het heeft wel een hook die na blijft galmen.
Jenn Ayache – Acide
Jenn is bekend van de Franse band Superbus, maar maakte afgelopen jaar bekend dat er een solo-album in de oven lag. Ondertussen ligt ‘Si j’essaie’ in de schappen en deze maand presenteerde de zangeres alweer haar tweede single. Acide klinkt als een fijne, relaxing, summerdancehit en je kunt de remix op de dansvloer al bijna horen.
Maar er was meer…
Best cool.
– Ok, ze zijn niet Frans, maar Zweeds. Nou én? Dirty Loops covert Ta Fête van Stromae. Op fantastische wijze. Bizarre akkoordprogressies, slicke zang, ingenieus drumwerk, onverwachte synths. Een versie om aandachtig te luisteren. En dan nog eens. En dan nog zeshonderd keer.
– Ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan van de Franse hitparade, werd een grote groep chanteurs en chanteuses in de studio opgesloten om een album te maken met covers (ja, ook dáár zijn ze goed in, die Fransen). Luister door de lieflijkheid heen en deze versie van Désir Désir is nog niet eens zo heel verkeerd. Iets meer country en iets minder discovibe dan het origineel, maar misschien moeten we daar maar blij mee zijn. Uitgevoerd door ‘Les enfants du Top 50’, in dit geval Joyce Jonathan, Mickaël Miro, Elisa Tovati en Brice Conrad.
– Ga je naar de club in Frankrijk? Of dansen op je slippers in de campingdisco? Kijk dan even goed naar de clip van Tu est fou van Magic System. Grote kans dat de Fransen halverwege de avond hier plotseling massaal op staan te flashmobben. Daar zijn ze gek op. Daar moet je verder niet teveel over nadenken, maar wél gewoon in meegaan.
– Pascal Obispo schreef een pessimistisch liedje over de liefde, noemde het Un homme est passé en liet Elodie Frégé (die in de clip overigens totaal spoorloos is) ook een moppie meezingen. Een mooi nummer. Waarom Pascal eruit wil zien als een The Edge-rip off is onduidelijk.
Mwha.
– The Voice-deelnemer Olympe levert met Nos yeux d’enfants een prima nummer af, daar niet van, maar gottogot: waarom moet alles zo dramatisch, overgeproduceerd en gelikt? Blegh.
– De award voor de beste maffiauitstraling en dito stem gaat naar Lacrim in zijn nieuwe Pocket Coffee. Dit is de lievelingshiphop van het groepje geboefte dat altijd om de hoek bij de snackbar staat te hangen. Een nogal pretentieus nummer. Misplaatst, want zo goed is het niet.
– Princess Sarah (je moet er maar op komen, zo’n artiestennaam) was blijkbaar zo ondersteboven van het nummer ‘All of me’ van John Legend, dat ze het vertaalde en opnam. Tout de Moi klinkt mooi, maar zo ver.schrik.ke.lijk saaaizzzzzzz…
– Wat horen we toch een hoop hiphop en r&b voorbij komen in de Franse hitlijsten. Toutes les mêmes van Djeggy feat. Amy komt ook langs. Ja, best aardig, maar wel een liedje dat genadeloos verzuipt in het gigantische aanbod binnen dit genre.
Wat. Is Dit.
– Sébastien Patoche doet ons met La Dernière Goutte huiveren en denken aan Anton Aus Tirol. Maar dan nog schadelijker. Alsof dat nog niet erg genoeg is, krijgen we er een videoclip bij waardoor je je vertrouwen in het verstand van de mensheid verliest. En die saxofoon. Huilen.
– Slaï, wat doe je ons aan? Best een oké melodie hoor, maar dit is toch wel zó walgelijk zoet! Een aanslag op onze tanden, deze zuurstokkerij. En wat doe je als je geen locatie-inspiratie hebt voor je clip? Schiet dan een video op alle clichéplekken. Wat een draak, Je t’emmène au loin. Gauw door naar augustus.