De rock ’n roll attitude van klassiek: trio Mannekijn bewerkte Stromae

Het gebeurt regelmatig dat klassieke chansons een modern jasje krijgen en daarmee weer de belangstelling wekken van een nieuw (en vaak jonger) publiek. Het jonge trio Mannekijn draaide dit om en greep naar Papaoutai van Stromae om daar een klassieke bewerking van te maken. En die klinkt toch aardig rock ‘n roll! Waarom Stromae? En waarom in godsnaam een klassieke bewerking?  We vroegen het zangeres Oukje den Hollander. ‘

mannekijnheader

Ontmoeting via The Kyteman Orchestra
De klassiek geschoolde zangeres Oukje kwam violiste Camilla van der Kooij tegen toen ze beide deel uitmaakten van The Kyteman Orchestra en belandden samen in een Berlijnse studio. Dat is nog maar een zomer geleden. ‘Er was een onmiskenbare, muzikale klik tussen ons. Ondertussen voegde pianiste Vera Marijt zich bij ons. We besloten samen een nieuw project te starten en stelden onszelf voor de uitdaging om met een traditionele, klassieke opstelling de poppodia te veroveren.’

Klaarstomen voor Concours de la Chanson
En dat ging aardig: zo reisde Mannekijn mee als voorprogramma van de Sin & Soul Tour van La Boutique Fantastique en deden de meiden mee aan het Concours de la Chanson 2014, een talentenjacht van de Nederlandse Alliance Française. ‘Ik heb gedurende mijn opleiding in veel verschillende talen gezongen. De stap naar Franstalige muziek was dus niet zo groot. Daarbij was ik op zoek naar een midden tussen klassiek en modern. Het Franse chanson was dé uitkomst: het is een intelligent genre dat nauw in verbinding staat met poëzie. Met wat extra coaching, vonden wij, moest het mogelijk zijn om klaargestoomd te worden voor een dergelijke Franstalige talentenjacht.’

Geen vertaling nodig
En óf het te doen was: Mannekijn bereikte de finale met twee heel bijzondere keuzes. ‘Om mee te doen aan het Concours werd ons gevraagd om een interpretatie van zowel een traditioneel chanson als een modern Franstalig nummer te doen. Het traditionele lied vonden we in La Chanson des Vieux Amants van Brel; het moderne in Papaoutai van Stromae. Het is best wel lastig om je zulke legendarische muziekstukken eigen te maken. Na mij in de tekst verdiept te hebben, realiseerde ik me bijvoorbeeld pas wat voor enorm statement Papaoutai eigenlijk is. Reden temeer om het nummer extra naar mij toe te trekken. We waren echt een beetje gek geworden op het nummer en besloten er na het Concours gewoon mee aan de haal te gaan.’ Afgelopen week ging het nummer inclusief clip online. Ondanks de minimale bezetting, is de uitvoering krachtig, puntig en venijnig en misschien wel dreigender dan het origineel. De reacties zijn lovend: ‘Een vriendin die op dit moment in de Verenigde Staten zit, had het op haar Facebookpagina gedeeld. Een Amerikaan reageerde met de vraag om tekstuitleg. Uiteindelijk gaf hij toe dat een vertaling eigenlijk niet eens noodzakelijk is: de muziek kwam sowieso bij hem binnen.’

De kracht van het chanson
Hoe kan het dan zijn dat poëzierijke chansons ook de luisteraars beroeren die geen flauw benul hebben van de tekstuele inhoud? ‘Ik denk dat een goede tekst ook goede muziek afdwingt. Het is de vruchtbare cocreatie tussen die twee waar ik heilig in geloof. De een versterkt de ander, maar kan het ook alleen af. Dat is, denk ik, de kracht van het chanson.

Hoe nu verder? Staan er meer Franse adaptaties op de planning? ‘Vooralsnog focussen we ons op nieuw, Nederlandstalig werk en gaan we op zoek naar een eigen stempel. Papaoutai blijft echter zeker op onze setlist staan.’

Bekijk en beluister hieronder de clip van Papaoutai én een opname van La Chanson des Vieux Amants door Mannekijn.
Meer info: Facebook Mannekijn

Mannekijn – Papoutai

Oukje den Hollander – La Chanson des Vieux Amants

Comments

comments