Het verhaal achter: Déshabillez-moi
Een statige Juliette Gréco lonkt de camera in de videoclip bij het chanson: Désabillez-moi. Op de eenvoudige tonen van de muziek en met een haar typisch rokerig klinkende stem, beveelt ze de luisteraar haar uit te kleden. Ondertussen blijft ze met een indringende blik in de camera kijken. Ze wil het niet direct en ook zeker niet te snel, maar met de nodige verleiding en delicatesse. De luisteraar wordt gedurende drie en een halve minuut meegezogen in een sensuele vocale striptease die eindigt me een kordate : Et vous… Désabillez-vous! (En u… Kleed u uit!).
Door Marlien Buyens
Juliette Gréco begon haar zangcarrière eind jaren ’40. Ze was gebeten door poëzie en zong dan ook voornamelijk gedichten op muziek. Haar repertoire was breed. Ze bracht werk van Jean-Paul Sartre tot Boris Vian. Legendarisch zijn haar versies van de chansons van Jacques Brel en Georges Brassens.
Met Désabillez-moi kleurde Gréco buiten de lijntjes. Voor de lovers is ook dit een speciaal stukje poëzie, maar voor de haters blijft het platte pornografie. Toen het nummer in 1967 uitkwam, zorgde het dan ook voor een waar schandaal. Misschien was de timing niet perfect; de seksuele revolutie kwam immers nog maar nét op gang. Daarbij komt ook nog eens dat auteur Robert Nyel het liedje oorspronkelijk niet voor Gréco, maar wel voor een stripteaseuse schreef.
Het kon Juliette Gréco allemaal weinig schelen. Zij voelde zich goed bij het nummer. Het was trouwens zijzelf die de laatste zin aan het lied toevoegde om het geheel wat wulpser te maken. Toen haar op 77-jarige leeftijd tijdens een interview voor Le Parisien werd gevraagd of ze nu niet te oud was geworden voor het nummer, antwoordde ze prompt met een je m’en fous. Het liedje werd als het ware een verlengstuk van Gréco. Het maakt deel uit van haar leven, het zit tot in haar bloed.
https://www.youtube.com/watch?v=I94dMkLtm1Y
Toen Mylène Farmer in 1987 aan de rand van een zwembad een nummer schreef samen met fotografe Elsa Trillat, speelde Gréco’s Désabillez-moi op de radio. Trillat gaf een speelse striptease op het lied en dit bracht Farmer op een idee. De volgende dag zocht ze in de winkel naar de plaat van Gréco. Ze zou een nieuwe versie van het nummer maken, een die wat meer eighties was en wat meer humor bevatte.
Juliette Gréco was eerst niet echt opgezet met de cover, die wel erg verschilde van de originele versie. Ze verweet Farmer dat het nummer te zoet was geworden en dat het niet echt ‘bitchy’ meer klonk. Het publiek reageerde echter enthousiast.
In 2006 trad Mylène Farmer opnieuw op met het nummer tijdens haar concerten in Bercy, opnieuw met een aan het tijdperk aangepaste versie. Een jaar later werd aangekondigd dat Désabillez-moi de tweede single zou worden op het live album Avant que l’ombre… live à Bercy. Dit nieuws kon rekenen op heel wat positieve reacties van enthousiaste fans. Helaas werd het live nummer haast niet gespeeld op de radio en kende het maar een lauw succes.
https://www.youtube.com/watch?v=ofCnxfccG6M
Naast Mylène Farmer waren er nog wel een aantal artiesten die Désabillez-moi naar hun hand zetten. Denk bijvoorbeeld maar aan Patti Layne, die er een reggaeversie van maakte. En ook Katerine, Francis et les peintres waagden zich aan een cover. Wat ooit begon als een schandaalchanson, werd zo uiteindelijk toch een onsterfelijk lied.