Het verhaal achter Les feuilles mortes van Yves Montand

Er zijn klassiekers en er zijn klassiekers onder de klassiekers. Dit nummer bleef jarenlang onbekend maar toen het grote publiek het opnieuw hoorde werd het plotsklaps tot één van de mooiste liefdesliedjes allertijden gebombardeerd. De vraag is niet wie het nummer allemaal ooit heeft gecoverd, maar wie niet. En toch blijft de versie van Yves Montand onze absolute nummer één.

Door Marlien Buyens

Een woelige geschiedenis

Het verhaal van Les Feuilles Mortes begint bij dichter Jacques Prévert en componist Joseph Kosma. De achtentwintigjarige Kosma komt in 1933 in Parijs aan zonder één woord Frans te spreken. Als Joodse Hongaar voelt hij zich niet langer veilig in zijn land en al zeker niet in Duitsland waar hij ook enkele jaren verbleef. Kosma wil zijn stempel drukken op de muziekwereld en zoekt een compagnon. In Prévert ziet hij zo’n zielsverwant. De twee storten zich onder andere op de cinema.

Verstopte feuilles mortes

Marcel Carné vraag hen mee te werken aan zijn film Les portes de la nuit, een drama dat zich afspeelt in het naoorlogse Parijs. Prévert neemt het scenario en de liedteksten voor zijn rekening, Kosma de muziek. Omdat Jean Gabin en Marlene Dietrich de hoofdrollen weigeren, nemen Yves Montand en Nathalie Nattier hun plaatsen in. In de film horen we een aantal bekende deuntjes, waaronder Les enfants qui s’aiment, later ook prachtig vertolkt door Mouloudji en Juliette Gréco . En ergens verscholen in een aantal scènes hoor je fragmenten van Les feuilles mortes. Ze zitten echter zo goed verstopt je ze haast niet opmerkt. Montand mompelt twee zinnetjes tijdens een diner op restaurant en men hoort nog enkele verzen op de achtergrond wanneer het personage van Montand uit het ziekenhuis komt.

Filmflop

Als de film in 1946 uitkomt, is het geen succes. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het een ware flop is. Gelukkig trekt Montand zelf zich daar weinig van aan en timmert hij ondertussen verder aan zijn zangcarrière. Tijdens zijn optredens in de music-hall, probeert hij Les feuilles mortes nieuw leven in te blazen. Helaas ook hier met weinig succes.

Eindelijk succes

Maar in 1949 keert het tij. Plots heeft het lied wel succes, zonder dat iemand daar een verklaring voor lijkt te hebben. Montand verkoopt bijna 1 miljoen exemplaren van het plaatje. Misschien had het publiek gewoon een tweede kans nodig? En terwijl de Amerikaanse jazzvedettes Parijs komen binnen getuimeld, wordt Les feuilles mortes al heel snel omgedoopt tot Autumn leaves. Eén van de successen met deze Engelse versie moet worden toegeschreven aan Roger Williams. Hij staat maar liefst vier weken bovenaan in de Amerikaanse hitlijsten met een instrumentale versie van het lied.

Les feuilles mortes-covermania

We vertelden het al in de inleiding, Les feuilles mortes werd niet één, niet tien, maar tientallen keren gecoverd. Deze versies zijn toch zeker het beluisteren waard :

1. Françoise Hardy

Hardy tekent voor een frivole versie van het nummer. Toch blaast ze de melancholie in het lied niet volledig weg met haar meisjesachtige stem.

2. Iggy Pop

De alternatieve rock- en punkzanger Iggy Pop gaat voor een Gainsbouriaans klinkende versie, die niet gezongen maar voorgedragen wordt. Let vooral op het Frans dat wordt uitgesproken met een Engelse tongval. Verkrachting van een wereldhit of gedurfde cover? Oordeel zelf maar.

3. Andrea Bocelli

Een heel andere versie is deze van Andrea Bocelli. Hij kiest eerder de weg van Yves Montand en gaat voor een zuivere zang en weinig liflafjes, op de misschien ietwat kitscherige muziek na.

4. Edith Piaf

We zouden het niet verwachten, maar Piaf begint dit lied wel degelijk in het Engels. Ergens halverwege het nummer schakelt ze wel opnieuw over naar haar moedertaal. En dat gaat haar toch nét iets beter af.

5. Louis Armstrong

Heel wat jazzlegendes kozen voor een cover van Les feuilles mortes of Autumn leaves, zo ook deze Louis Armstrong. Geen echt originele versie, maar wel gewoon mooi.

Comments

comments