Micheline Van Hautem doet Brel met brass en bravoure
Micheline Van Hautem zingt en ademt Brel. Toen ze jaren geleden naar New York verhuisde, was het zingen van zijn repertoire dé manier om zich van de meute hoopvolle immigranten-artiesten te onderscheiden. En jawel: haar succes leidde haar van Manhattan naar Edinburgh, liet haar de wereldbol overvliegen voor optredens in Australië, maar voert haar ook regelmatig terug naar de Lage Landen. Zoals nu, met haar bijzondere programma Brel & Brass.
Door Marjolijn Polfliet
Op een vrijdagmiddag rond een uur of drie gaat mijn telefoon. Ik verwacht een telefoontje van Micheline Van Hautem. Tot mijn verbazing zie ik een inkomende oproep van een Frans telefoonnummer. Deze zangeres blijkt afkomstig uit Gent, liet zich door liefde naar Amsterdam brengen en is nu woonachtig in Zuid-Frankrijk. Op de vraag hoe ze daar zo verzeild is geraakt antwoordt ze: ‘dat gebeurde nu eenmaal zo en ik ga gaarne mee met de stroom.’ Maar binnenkort komt ze terug naar Nederland. En wel met een heel bijzonder project, namelijk het theaterprogramma ‘Brel & Brass’.
Micheline, Brel & Brass
Micheline is al aardig doorgewinterd in de chansonwereld en heeft al vele projecten rondom chansons op haar naam staan. Hoewel ze regelmatig chansons van andere bekende artiesten zingt, komt ze altijd weer terug bij Jacques Brel. ‘Mensen horen graag de interpretaties die ik doe’, zegt ze hier zelf over. Dat bleek zeker zo te zijn toen ze een concert deed samen met Harmonieorkest Sint Michael uit Thorn, Limburg. Met name de dirigent van het orkest was zo onder de indruk dat hij prompt voorstelde een tweede concert te organiseren en een cd op te nemen. En toen ging het snel. Er werden speciaal voor dit project arrangementen gemaakt en er werd een naam voor het programma gekozen: ‘Brel & Brass’.
Elk orkest eenmalig
De naam ‘Brel & Brass’ komt voort uit het feit dat er met dit project iets bijzonders aan de hand is. Micheline wordt in dit programma altijd begeleidt door een orkest, elke keer eenmalig. Dat zit zo: elk theater dat deze voorstelling boekt, krijgt de opdracht een regionaal orkest te vinden om Micheline te begeleiden. Het gekozen orkest ontvangt de arrangementen en studeert deze in. Daarna volgt slechts één gezamenlijke repetitie en nog diezelfde avond moet het programma staan. Spannend! Ze wordt begeleid door zowel harmonieorkesten, fanfares en brassbands en in Nederland tijdens iedere show bijgestaan door special gast Jos Jansen op trombone.
Met het woordenboek en Brel op schoot
Op de vraag of Micheline een persoonlijke favoriet heeft onder de chansons die in het programma bevatten, volgt een kordaat antwoord: La chanson des vieux amants, zonder twijfel. Waar komt die liefde voor Brel toch vandaan? Micheline legt uit dat ze al op jonge leeftijd in aanraking kwam met Franse chansons. Ondanks het feit dat zij aanvankelijk meer pop en jazz zong, raakte ze toch meer en meer geïnteresseerd in Franse chansons. ‘Deze muziek heeft zoveel meer kleur en diepgang, en is zoveel rijker. Ik zat regelmatig met mijn woordenboek op schoot de teksten van Brel te bestuderen. Hoe meer ik naar zijn teksten luisterde, hoe mooier ze leken te worden.’
David Bowie in het Frans
Dat Micheline niet altijd de gebaande paden bewandelt, blijkt naast dit project ook wel uit het feit dat ze de rollen heeft omgedraaid bij het maken van de cd ‘Crème de la Crème’. Daar waar de meeste artiesten vertalingen maken van Franse chansons deed zij dit juist andersom. Zo schreef en zong ze onder andere vertalingen van David Bowie, Nina Simone, maar ook Herman van Veen en Frank Boeijen.
Ik heb haar het programma ‘Brel & Brass’ live zien uitvoeren tijdens het festival Wonderfeel afgelopen zomer waar Floris Kortie dit bijzondere project had geprogrammeerd. Micheline neemt je op een zeer bevlogen manier mee door een dwarsdoorsnede van het oeuvre van Jacques Brel, maar blijft ondertussen wel zichzelf. Brel & Brass, Bravo!
Voor meer informatie en de speellijst: brelandbrass.com
CD-release: medio oktober 2016
Lieve Tess,
ik lees en luister altijd naar het chansonoffensief. Maar ik ben niet dol op het Frans van Michelle. Het is net als het Frans van Wende Snijder, hard, niet het mooie zangerige prachtige Frans van Reggiani, Brel, Patachou, Barbara, Gainsbourg (Serge en Charlotte). Maar…..volgende keer is het ongetwijfeld weer fantastisch. Zo heb je me erg blij gemaakt met Charlotte Cardins Faufile. Ik ben nu in Frankrijk, om precies te zijn in Besse sur Issole in de buurt van Brignoles (iets grotere plaats) maar daar hebben ze nog niet gehoord van deze Canadese vrouw. Ik lekker wel, dankzij jou.
lieve groet
Vanmiddag in Heerlen fan geworden van jou. Zet ik je cd Crême de la crême (na genoten te hebben van die ingetogen sfeer na de uitbundigheid van vanmiddag), bij mijn verzameling en laat die nou terecht komen naast Mich en scène met Songs of Jacques Brel uit 2003!!! En ik kan me niet eens meer herinneren hoe ik daar aan kom, maar ben er bij het luisteren in ieder geval weer helemaal gelukkig van geworden. Hoop dat ik je niet nog eens 14 jaar uit het oog verlies!